Een ander belang van een Portretfoto

Vandaag even een iets andere blog dan normaal. Deze blog zat ik al een tijdje over na te denken en gaat over één van de belangrijkste redenen voor mij om portretfotograaf te worden.

Gisteren kreeg ik het bericht dat André de Fretes plotseling was overleden aan een hartstilstand. André heb ik leren kennen tijdens North Sea Jazz en was één van de mensen die zorgde dat alle foto's en schilderijen aan de muren hingen en was ook een zeer aangenaam mens! Daarnaast heeft André als model gestaan voor de Bluesman portretten. 

Een ander belang van portretfotografie

Een reden die voor mij zeer bepalend was om verder te gaan als fotograaf en met name in de portretfotografie ligt nu 7 jaar geleden. Mijn moeder was jarig en mijn opa en oma waren op visite. Op dat moment had ik mijn camera in mijn hand en zat te denken om nog even een foto te maken van hun samen. Maar dit heb ik niet gedaan omdat mijn oma een paar dagen laten zelf jarig was en ik het dan liever bij hun thuis deed. Nu voel je het misschien al aankomen, die foto is er nooit gekomen. Twee dagen later is mijn oma overleden. 

Het vreemde erna was dat niemand meer een recente goede foto van haar had. Er was nog wel een foto bij een dinertje bij weinig licht, maar een echt goede recente portretfoto ontbrak. 

Een paar maanden gelden is de schoonmoeder van mijn broer ook zeer onverwacht op veel te jonge leeftijd (65)  overleden. Ook in dit geval was er geen goede recente portretfoto meer.

En dit zelfs in een tijd waarin we continu met onze telefoons foto's maken van alles en nog wat. Of het nu belangrijk is of niet.

Laat eens vaker een foto maken van jezelf

Dit is de reden dat ik eigenlijk iedereen wil aanmoedigen regelmatig eens foto's van zichzelf te laten maken. En dan met name bij de vrouwen, moeders en oma's onder ons. Vaak als ik deze spreek vinden ze zichzelf niet mooi of bijzonder. Maar dat zijn ze juist wel. Daarnaast zie je dat ze van hun kinderen hele tijdlijnen hebben waarbij je deze ziet veranderen, maar van hunzelf is dat er niet. Terwijl het juist mooi is om te zien hoe je verandert. Niet alleen voor jezelf maar ook gewoon als document van je leven zodat wat er ook mag gebeuren je altijd herinnerd kan worden zoals je was, door je familie en vrienden ook als je er zelf niet meer bent.